برای رسالت همه جانبه حضرت حجت ما هم باید همه جانبه آماده شویم

یکی از مسایلی که پیرامون وجود مبارک حضرت حجت (عج) مطرح می شودف وظایفی است که متوجه منتظرین است. لکن آنچه مورد سوال واقع می شود این است که حقیقتا مهم ترین وظیفه ی ما چیست؟ما برای سلامتی حضرت دعا می کنیم، مستحبات مان را تقدیم شان می کنیم و در دعاهایمان با اصرار تعجیل در فرج شان را می خواهیم. همه اینها مهم است ولی کافی نیست بلکه یم وظیفه بسیار مهم تری متوجه ماست که باید بیش از هر کاری متوجه به اون وظیفه باشیم.

در روایات ما بیشترین تاکید بر مساله انتظار فرج است و فضایل بسیاری برای این وظیفه در نظر گرفته شده است. روایات زیادی در این باره مطرح است که معنای آن را باید مورد توجه قرار دهیم. حضرات معصومین از انتظار فرج به عنوان حضور در خیمه امام زمان(عج)، بهترین اعمال، همچون غلطیدن در خون خود در راه خدا و... یاد کرده اند. لکن این انتظار فرج که از این همه اهمیت در نگاه معصومین برخوردار است واقعا به چه معناست و چه واقعیتی دارد؟

نکته ای که باید توجه کنیم این است که در مورد امام زمان روحی له الفدا خیلی حرف ها را می شود گفت و خیلی ادعاها را می توان به زبان آورد. لذا باید مواظب باشیم که اگر ادعایی داریم و حرفی می زنیم این مسئولیت برای ما دارد. همان طور که بعد از بیان شهادتین وظایفی متوجه ما می شود.

قبل از ورود به معنای انتظار فرج باید به دو نکته توجه کنیم:

نکته اول این که برنامه امام زمان(عج) چگونه برنامه ای است؟ برنامه حضرت برنامه ای وسیع، همه جانبه است که بسیار سختی را باید متحمل شوند تا به نتیجه برسد. در روایات اصلاح همه جهان، از بین بردن کفر و بی دینی، خداپرست کردن تمام افراد بشریت، رسمی کردن دین اسلام و بر قراری حکومت جهانی از جمله وظایف حضرت شان بیان شده است لذا کار حضرت یک کار همه جانبه است.

نکته دوم این که با مراجعه به روایات متوجه می شویم که حضرت برای رسیدن به اهداف بالا ناگزیر از جنگ و خونریزی هستند و باید در مسیر این اهداف جان فشانی ها صورت بگیرد و عرق ها ریخته شود.

در روایتی امام باقر (ع) از این جهت که با شمشیر قیام می کنند و دشمنان خدا و رسول خدا(ص)، ستمکاران و گمراه کنندگانر به قتل می رسانند و با شمشیر و ترس نصرت می بایند و هیچیک از لشکریانش شکست نمی خورند را شبیه به جد بزرگوارشان حضرت رسول (ص) می دانند. بعد می فرمایند که اگر قرار بود اتفاقی بیفتد بدون این مسایل، حضرت رسول(ص) اولی بر این امر بودند در حالی که در میدان جنگدندان مبارک شان شکست. لذا در این راه باید مجاهدت فراوانی صورت بگیرد.

با این اوصاف، انتظار فرج به معنای آماده شدن همه جانبه برای این هدف بزرگ است و غیر از این محقق نمی شود. حضرت برای این رسالت یار و یاور می خواهند هم در زمان غیبت و هم در زمان ظهور. بنابراین باید زمینه های فردی، خانوادگی، اجتماعی، سیاسی، اعتقادی و انسانی باید به یک خودسازی همه جانبه اقدام کنیم و در راه خدا با اموال و جان های خودمان اقدام کنیم. هر کسی هر چیزی دارد را باید بیاورد و در خدمت امام زمان(عج) به کار بگیرد.

با این اوصاف صرف گفتن آقا بیا آقا بیا کفایت نمی کند و باید پای کار باشیم و در عمل این را اثبات کنیم. اون کسانی که کفتند: حسین بیا حسین بیا و نامه ها نوشتند و حضرت ر به سمت کوفه حرکت دادند چی شد در نهایت؟ در رکاب امام حسین(ع) چی کار کردند؟ امام آمد و ایشان را تنها گذاشتند.

در زمانه ما شهدا بهترین الگوی انتظار هستند که عاشقانه ایشان را دوست داشتند و وظیفه شان را انجام دادند و به وصال ایشان رسیدند.